Veel families zullen ook dit jaar in August vakantie vieren weg van huis. De terugkeer naar de school- en werkomgeving is altijd moeizaam maar voor families die apart leven of naar onderscheiden landen moeten terugkeren, kan het nog veel moeilijker zijn. Mogelijk hebben kinderen hun moeder of vader in Spanje bezocht en dienen ze nu terug te keren naar het land van hun hoofdverblijf.
Het basisbeginsel van de Conventie van Den Haag is dat de kinderen hun gewoonlijke verblijfplaats hebben daar waar ze de meeste tijd hebben doorgebracht, worden onderwezen en opgevoed en hun vrienden en activiteiten hebben. Nochtans is dit niet altijd zo eenvoudig nu hun school in het ene land kan liggen en ze niettemin hun gewoonlijke verblijfplaats in Spanje kunnen hebben.
Dit is een feitenkwestie die moet worden uitgemaakt door de betrokken advocaat en uiteindelijk zal beslecht worden door de rechtbanken indien hierover geen akkoord kan worden bereikt. Dit kan het geval zijn wanneer één der ouders beslist om de kinderen niet terug te laten keren naar het land van de gewoonlijke verblijfplaats.
De bepalingen van de Conventie van Den Haag zijn van toepassing in vele landen zoals Zuid-Afrika en Australië evenals alle Europese landen. Wanneer uw gezin met dit dilemma wordt geconfronteerd om al dan niet terug te keren is het vitaal om ofwel over een geschreven akkoord te beschikken van de andere ouder dan wel een beslissing van de rechtbank te bekomen waarbij het hoofdverblijf gewijzigd wordt.
De aanvraag om de kinderen te verwijderen uit de plaats van hun gewoonlijk verblijf moet gedaan worden bij de rechtbank van eerste aanleg waar de kinderen wonen.
In een welbepaald zulk geval heeft een Engelse rechter de ongewonen beslissing genomen om een 14-jarige jongen zelf aan te spreken middels een brief waarin hij zijn beslissing heeft toegelicht over waar de jongen behoorde te wonen.
De vader wilde dat zijn zoon naar Scandinavië zou verhuizen en de rechter sprak de jongen aan op zijn toekomst. Het was reeds de vijfde keer dat de jongeman zijn hoofdverblijf en ouderlijk gezag voor de rechtbank moest komen.
De rechter deelde de jongen mee dat hoewel hem de beslissing mogelijk niet zou bevallen, hij er wel van overtuigd was dat “dit de juiste beslissing was op de lange termijn. Wat ook uw ouders er mogen van denken, hoop ik dat ze de waardigheid zullen hebben jou hun visie niet op te dringen zodat je het voor jezelf zal kunnen uitmaken.”
In zaken van grensoverschrijdende bevoegdheid waarin het zo moeilijk kan zijn om te bemiddelen, kan het erg verfrissend zijn en bemoedigend vast te stellen dat er een rechter is die bereid is om zijn beslissing mee te delen aan degene die het meest erdoor geraakt wordt, het kind, om zo een einde te maken aan een stressvolle reeks van rechtszaken.
Voor een vertrouwelijk gesprek hierover of advies contacteer ons op 952 527014 or on [email protected]
|
Kinderontvoering en internationale families
Filed under : Familierecht